Berberowie zamieszkujący Maroko mają swój charakterystyczny symbol, który możemy spotkać w wielu miejscach, różnie wykonany: namalowany, wyrzeźbiony, wykuty, ułożony z kamieni. To ich symbol „od zawsze”.
Jakież było zaskoczenie kiedy zobaczyli na jednej z koszulek logo Rezerwatu Archeologicznego Krzemionki 
Szybki wniosek? Już starożytni Berberowie przybywali w nasz region za krzemieniem
Przeglądam zdjęcia i pomyślałem, że rozwinę kilka wczesnych wpisów na blogu. Dziś jedna z kartek pamiętnika zapisanego podczas wyjazdu do Brazylii.
Wreszcie wzięliśmy się za konkretną robotę. Zaokrętowaliśmy się na 3 noce w hotelu Veraneio Hampel i stąd mamy atakować najbliższą okolicę (najbliższą = odległość do 120km). Hotel malowniczo położony, można powiedzieć, że na odludziu, ale nie narzeka na brak gości. W sumie nic dziwnego jeśli się zauważy, że funkcjonuje od 1899 roku – renoma robi swoje. Można w nim wynająć przewodnika – przyrodnika i np. wyruszyć na fotografowanie ptaków. My na razie radzimy sobie sami. Światło nie jest najlepsze, dosyć ciemno jest w lesie i przy dłuższym czasie naświetlania obiekty wychodzą nieostre. Mamy nadzieję na poprawę pogody bo co trochę pada deszcz, sprzęt moknie i jest trochę za smutno. Robimy zdjęcia paproci drzewistych i araukarii. W hotelu jest grupa ornitologów z Niemiec i jest szansa, że załapiemy się na kolację z nimi. Czytaj dalej
Dzieciaki dały się wyciągnąć w teren.
Kopuła gipsowa nad otworem Jaskini Flisa w Aleksandrowie.
Malutka jaskinia ale jednak – Mostek w Aleksandrowie.
Jaskinia Piekło pod Małogoszczem – Góra Milechowska.
„Lunch time” – Szymon sam tam wlazł.
Jaskinia w Krzyżanowicach Górna – gdyby ktoś jej szukał to jest w Gackach…
Ale o co chodzi z tym rajdem? Zjeżdżają się tymi samochodami, taplają się w błocie, topią trapy, wgniatają blachy, woda wlewa im się do butów, urywają lusterka, zrywają bagażniki dachowe, tracą zderzaki, rwą liny, palą wyciągarki, sprzęgła… Piloci biegają, skaczą, krzyczą, machają rękami, jeżdżą stojąc na progach, zderzakach – na szczęście pot płynie im obficie z czoła to zmywa im błoto z twarzy. I to ma być takie fajne? Nie zrozumiesz póki nie spróbujesz.
Kiedy startowaliśmy w pierwszych Bałtowskich Bezdrożach w klasie turystycznej zajęliśmy ostatnie miejsce. Było super!!! Każda zdobyta pieczątka to eksplozja radości w zespole – taki drobiazg a tak cieszył.
Specyfika klasy turystyk i turystyk wyczyn nieco się zmieniała z każdą edycją rajdu. A jak wygląda teraz? ZAPRASZAM NA FILM – KLIKNIJ W LINK
Ha! Nadeszła wiekopomna chwila – Grzegorz zmontował pierwszy film. Mnie wyrwało z butów (tylko się kolego nie unoś) i czekam na następny przebierając nogami. Nim przejdziemy do meritum przedstawię skład naszej ekipy filmująco-fotografującej.
Na początek Magda – z DZIDA.COM Wpychała kamerę gdzie się dało, szybko nawiązywała kontakt z kierowcami i kibicami. Przyjechała z psem cierpiącym na ADHD o imieniu Piorun.
Szybka Magda i jej rozbiegany pies byli równoważeni przez spokojnego Mateusza. Mateuszowi wszystko się podobało do momentu, aż pod Tarłowem jego Canon został obrzucony błotem i odmówił współpracy. Zapał opadł, ale na szczęście czułe słowa i delikatne osuszenie dały nadzieje na dalszą współpracę ze sprzętem.
Grzegorz – próbuje rozkręcić firmę ahojMEDIA. Niedawno zeszliśmy razem pod ziemię kręcąc film o Miedziance – zdjęcia z planu i realizacji można zobaczyć np. TU lub TU. Wtedy też zaproponowałem mu wspólną zabawę w bałtowskim błocie. Chyba fajnie wyszło. Mam nadzieję.
Nowe wyzwanie, nowe pomysły na realizację. Człowiek się uczy. Niestety nie daliśmy radę zdążyć ze sprzętem w każde miejsce – przepraszamy szczególnie startujących w klasie „turystyk” bo mało ich w kadrach.
O sobie nie będę pisał – fajnie, że dzięki filmowi Grzegorza jesteście na blogu No dobra. Starczy tej reklamy. ZAPRASZAMY NA FILM
Ależ byłem zaskoczony przyjeżdżając w niedzielę do Niekłania – cały parking pod lasem był zastawiony samochodami. Co prawda niektórzy przyjechali zatankować butelki wodą z pobliskiego źródła, ale na szlaku w lesie roiło się od spacerowiczów.
Jakoś sceptycznie jestem nastawiony do przyrodniczych ścieżek edukacyjnych robionych gdzieś po lasach a tu byłem mile zaskoczony. Plansze ładnie wydrukowane z niezłymi zdjęciami – „z głową” zrobione. Przy tablicy dotyczącej bartnictwa na drzewie widać np. założoną barć.
Piekło pod Niekłaniem to grupa skałek piaskowcowych dolnej jury. Spękane, podrążone przez wodę i wiatr wyglądają całkiem atrakcyjnie. Dzieciaki mogą się chować po małych jaskiniach. Dobre miejsce na rodzinny spacer – polecamy!
Jakieś szalone te ostatnie dni, nie ma czasu się za uchem podrapać. Jednym okiem zerkam na mecz, drugim na zdjęcia, trzecim na maila… Dziś wybrałem kilka zdjęć z wąwozu Todra w Maroku.
Kilka lat temu taki wpis można było otagować słowem „offroad”, dziś już nie wypada bo na całej trasie asfalt, ale jeśli ktoś lubi malownicze trasy to powinien odwiedzić ten lub sąsiedni (Dades) wąwóz. Niemal 300 metrowe ściany budzą podziw.
