Pierwszy kontakt Pawła z handlarzem marokańskim przebiegł bezboleśnie. Udało się uciec bez zakupów mimo okazania zainteresowania „oryginalną berberyjską” gitarą.
Mauretania – nowa znajomość. Ibrahim okazał się dobrym przewodnikiem i opiekunem.
Mali – kraj Dogonów. To jak pracują w tym kraju kobiety i jak się tam żyje, napiszemy osobno. Dziewczyny miały niezły ubaw, gdy Paweł siadł do żarna. Mąka sypała mu się bokami, duże miał straty 😉
Mali – kraj Dogonów. Ryzyk-fizyk, mieliśmy nie pić wody z nieznanego źródła. Zapewniono nas, że jest przegotowana. Z dodatkiem zmielonego prosa…
Sahara Zachodnia. Na jednym z przydrożnych posterunków policji, starszy posterunkowy zagadał do nas: „A wiecie, że u nas to nie ma żadnej Al Kaidy?”.
Maroko – Micissi. Praktycznie każdy wieczór kończył się grą na różnych instrumentach. Szczególnie Mali okazało się „muzycznym sercem Afryki”.
Mauretania – jak Paweł głodny to zły…
Ach, nie miałem aż tak dużych strat przy tym żarnie na pierwszy raz. Poza tym i tak pokazalem się z dobrej strony – przecież tamtejsi faceci nie zajmują się tak niewdzięcznymi zajęciami.